TEGENWERKENDE INSTANTIES

Je bent niet alleen ziek, je hebt niet alleen moeite om de juiste therapie of behandelaar te vinden of om de behandeling vol te houden, je wordt ook nog eens tegengewerkt door allerlei officiële instanties. Bedrijfsartsen denken vaak meer aan het belang van de werkgever dan aan dat van de werknemer. De berekening van de werkbelastingsgrens en het arbeidsongeschiktheidspercentage slaat nergens op en de druk om weer (volledig) aan het werk te gaan is groot. Als je je baan bent kwijtgeraakt, moet je van UWV elke week sollciteren, ook al ben je nog veel te ziek om al weer te gaan werken en het reïntegratiebureau dat je zou moeten begeleiden naar een geschikte werkplek, wil jou zo snel mogelijk plaatsen, zodat zij hun bonus kunnen opstrijken (de goeden niet te na gesproken: LEES OOK Meewerkende instanties).
Het valt niet mee om onder zulke omstandigheden je herstel prioriteit te geven en niet te zwichten voor de druk. Terwijl dat op de lange termijn natuurlijk voor iederteen beter zou zijn. Blijf alert op de consequenties van wat men aan je vraagt, blijf assertief als het gaat om je rechten, houd je doel voor ogen: beter worden. Als jij niet om jezelf denkt, wie doet het dan?

De Beroepscommissie
(...)
Later vroeg de jongen zich af of er wel eens onderzocht was hoe sterk de negatieve effecten van dit soort procedures waren op het herstel van mensen. Zouden die niet zodanig ingericht kunnen worden dat van meet af aan de zieke, niet zelden licht depressieve werknemer gestimuleerd werd om het posi¬tieve te benadrukken?
Nu mochten de therapeuten weer gaan repare¬ren wat tijdens dit soort sessies werd beschadigd en konden de patiënten zelfhulpboekjes aanschaffen waarin positief denken als heilzaam werd beschreven. Giel bedacht dat vereenvoudiging, en vooral: vermenselijking van de procedures misschien wel zouden leiden tot hogere uitkeringspercentages, maar dat de werknemers waarschijnlijk weer sneller aan het werk konden. Per saldo dus een veel gunstiger resultaat voor zowel die mensen persoonlijk als voor de samenleving als geheel.
Maar dit waren mijmeringen die pas langskwamen toen de jongen zijn balans had hervonden en hij alles rustig kon heroverwegen.

lees verder...