TEGENWERKENDE INSTANTIES
Je bent niet alleen ziek, je hebt niet alleen moeite
om de juiste therapie of behandelaar te vinden of om de behandeling vol
te houden, je wordt ook nog eens tegengewerkt door allerlei officiële
instanties. Bedrijfsartsen denken vaak meer aan het belang van de werkgever
dan aan dat van de werknemer. De berekening van de werkbelastingsgrens
en het arbeidsongeschiktheidspercentage slaat nergens op en de
druk om weer (volledig) aan het werk te gaan is groot. Als je je baan
bent kwijtgeraakt, moet je van UWV elke week sollciteren, ook al ben je
nog veel te ziek om al weer te gaan werken en het reïntegratiebureau
dat je zou moeten begeleiden naar een geschikte werkplek, wil
jou zo snel mogelijk plaatsen, zodat zij hun bonus kunnen opstrijken
(de goeden niet te na gesproken: LEES OOK Meewerkende
instanties).
Het valt niet mee om onder zulke omstandigheden je herstel prioriteit
te geven en niet te zwichten voor de druk. Terwijl dat op de lange termijn
natuurlijk voor iederteen beter zou zijn. Blijf alert op de consequenties
van wat men aan je vraagt, blijf assertief als het gaat om je rechten,
houd je doel voor ogen: beter worden. Als jij niet om jezelf denkt,
wie doet het dan?
De Beroepscommissie
(...)
Later vroeg de jongen zich af of er wel eens onderzocht was hoe sterk
de negatieve effecten van dit soort procedures waren op het herstel van
mensen. Zouden die niet zodanig ingericht kunnen worden dat van meet af
aan de zieke, niet zelden licht depressieve werknemer gestimuleerd werd
om het posi¬tieve te benadrukken?
Nu mochten de therapeuten weer gaan repare¬ren wat tijdens dit soort
sessies werd beschadigd en konden de patiënten zelfhulpboekjes aanschaffen
waarin positief denken als heilzaam werd beschreven. Giel bedacht dat
vereenvoudiging, en vooral: vermenselijking van de procedures misschien
wel zouden leiden tot hogere uitkeringspercentages, maar dat de werknemers
waarschijnlijk weer sneller aan het werk konden. Per saldo dus een veel
gunstiger resultaat voor zowel die mensen persoonlijk als voor de samenleving
als geheel.
Maar dit waren mijmeringen die pas langskwamen toen de jongen zijn balans
had hervonden en hij alles rustig kon heroverwegen.
lees
verder...
|