JE KUNT ER TOCH NIKS AAN DOEN

Je voelt je te ziek en te moe om in actie te komen. En vooral: je ziet het nut er niet van in. Wie kan jou nou helpen? Ze begrijpen je toch niet. Deze reactie is - gezien je situatie - begrijpelijk, maar hij is niet heilzaam. Je accu is leeg en een tijdje niks doen is prima (LEES OOK: Niks doen), maar dan wel vanuit het principe van loslaten, niet krampachtig een verandering willen forceren. Een negatieve houding heeft altijd een negatieve ontwikkeling tot gevolg. Daar ga je je alleen maar slechter van voelen. "Het is me allemaal overkomen en ik kan er niets aan doen", "Ik weet van anderen dat die therapieën toch niet werken", met dat soort uitspraken plaats je jezelf in de slachtofferrol. Dat versterkt je zieke gevoel. Je krijgt misschien even wat extra aandacht van je omgeving, maar die is je geklaag snel zat en dat frustreert je. Zo kom je makkelijk in een negatieve spiraal.
Als je in alle rust niks doet, oké, misschien gaat het vanzelf over. Maar als je ontevreden bent met je situatie, ga dan niet zitten klagen, leg ook niet de schuld bij de anderen, maar doe iets.

De Bedrijfarts
(...)
Giel maakt maandelijks zijn wettelijk verplichte gang naar het Procedureplein, waar hij door de opeenvolgende personele wisselingen telkenseen andere Bedrijfsarts aantrof, zodat hij met geen van hen een band kon opbouwen.De eerste in de rij was een kordate, vriendelijke vrouw die hem wat algemene uitleg gaf over zijn ziektebeeld.
“Burnout of Chronisch Stress Syndroom is een lichamelijke en mentale ziekte of toestand, een reactie op chronische fysieke en psychische overbelasting. Het lichaam is zover uitgeblust, uitgeput en opgebrand dat het niet de kracht of de energie heeft om nog te herstellen. Kenmerkende symptomen zijn hormonale en neurale ontregelingen in het lichaam, waardoor een toenemend disfunctioneren op cognitief, lichamelijk en emotioneel gebied ontstaat. In gewoon Nederlands: burnout gaat gepaard met gespannenheid, kwetsbaarheid, gevoeligheid, prikkelbaarheid of somberheid. Burnoutpatiënten formuleren het vaak als: de accu is helemaal leeg, of: het elastiekje is steeds verder uitgerekt totdat het knapte.”
Hier had de jongen weinig aan toe te voegen.

lees verder...