IEMAND MOET INGRIJPEN

Iedereen is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen leven. Dat klinkt heel stoer en het past ook helemaal bij onze individualistisch samenleving en het daarbij horende vrijheidsbesef. Je bent vrij om je eigen keuzes te maken en dus ben je ook verantwoordelijk voor de gevolgen daarvan. Maar is dat zo? Die keuzevrijheid valt nogal eens tegen. Ook al ben je sterk, soms zijn er krachten werkzaam - zoals de werkgever, de economische situatie, je sociale omgeving - die je een andere richting in duwen dan je zelf wilt. Als je daardoor teveel van jezelf vraagt, overbelast raakt en instort, is dat niet simpelweg 'je eigen schuld'.
Zo ook met je herstelproces. Ook hierin kun je eigen keuzes maken: wel of niet hulp zoeken, wel of niet zelf aan de slag gaan, doorzetten of afhaken. Maar als het je niet gelukt is om je problemen te overwinnen en je in een negatieve spiraal terecht bent gekomen, dan komt er een moment dat iemand in je omgeving zegt: "Er MOET nu iets gebeuren!" en je dringend adviseert toch (weer) hulp te zoeken of nadrukkelijk een mogelijke oplossing aandraagt. Dat kan een specifieke hulpverlener zijn, of een therapie die je nog niet geprobeerd hebt, misschien zelfs de suggestie om een maand in een klooster in Tibet tot jezelf te komen.
Zo'n externe interventie kan heel bedreigend overkomen: ze willen wat van je, je moet weer iets... Maar het kan ook je redding betekenen, net dat duwtje om je over het dooie punt heen te helpen. Want het is nog niet te laat, mits je NU in actie komt!

De Egoloog
(...)
Nu hij niet meer alles kon wat hij vroeger kon, al die dingen waar de mensen hem vroeger om bewonderden, nu wist hij niet goed meer wie hij was.
“Ik kan niet meer alles en ik ben ook niet beter of slechter dan een ander”, zei hij, een stuk ingetogener dan daarvoor. “Het is duidelijk dat mijn zelfbeeld niet klopt.”
De Egoloog knikte instemmend. “Dan is het zaak om je ego grondig te slopen,” zei hij, “zodat je het daarna opnieuw, op een egologische manier kunt opbouwen. Dat is onze kracht: de mens onderscheidt zich van de dieren door zijn vermogen tot zelfsturing, het vermogen om jezelf, je innerlijk functioneren en je uiterlijk gedrag vanuit een bewuste keuze doelgericht vorm te geven. Jammer genoeg doen wij dat vormgeven vaak op een niet-egologische manier, namelijk zodanig dat we onszelf en onze omgeving schade berokkenen.”
Giel voelde zich schuldig. Hij had zichzelf en zijn lief inderdaad schade berokkend. De Egoloog voelde aan wat er in de jongen omging.
“Gelukkig kun je elke dag opnieuw beginnen en proberen je leven zinvol vorm te geven, in harmonie met het grotere geheel. Daartoe moet je sommige patronen loslaten.

lees verder...